متن آهنگ مجتبی اسماعیلی بغض

چه بی رحمانه دل کندی از آغوشی که عاشق بود

میون تری چشمات، با هر سازت

دلم از ترس رسوایی با هر زخمت مدارا کرد

حرومم کردی اما من حلالت میکنم برگرد

حلالت می کنم برگرد

تو رفتی رو با هر سایه دلم از بغض شب ترسید

به رویای کی دل بستی، از این کابوس تنم لرزید

از این کابوس تنم لرزید

چشمای بی رحمت نرفت از باور و یادم

چه بی شرمانه یادت رفت که عشق و من یادت دادم

هنوزم باورش سخته هوای خونه دلگیره

بیا برگرد که قلب من به رویای تو زنجیره

از این کابوس تکراری تنم سرد و دلم خونه

یه حالی دارم این روز ها شبیه حال مجنونه